برنامه نویسیعلمفناوری
چگونه برنامه‌نویس شوم: برنامه‌نویسی کار هر کسی نیست!
Programming is not for everyone
زمانی که صحبت از برنامه‌نویسی می‌شود، دو گروه با نظر مخالف هم وجود دارند. گروه اول آن دسته هستند که یادگرفتن برنامه‌نویسی را برای همه‌‌ی افراد ضروری میدانند و گروه دوم آن را برای هر کس مناسب نمی‌دانند. هر یک از دو گروه می‌توانند نظرات متقاعدکننده‌ای داشته‌باشند. پس در ادامه، نظرات موافق و مخالف را بررسی می‌کنیم.
گروه اول: افرادی که معتقدند همه باید برنامه نویسی بلد باشند
امروزه تکتولوژی همه جارا فراگرفته و کامپیوتر ها درصد بالایی از کارهایی که قبلا به دست انسان‌ها انجام می‌شد را انجام میدهند. در بسیاری از شرکت‌ها، کارها به صورت دیجیتالی انجام می‌شود. پس برنامه‌نویسی دراین دنیای دیجیتال به نوعی حیاتی‌ست.
- .برنامه نویسی به ما روش حل مساله را می‌آموزد
همه در این کشور باید برنامه نویسی کامپیوتر بلد باشند چراکه برنامه نویسی به ما یاد می‌دهد که چگونه بیندیشیم. استیو جابز
افرادی که برنامه نویسی انجام داده‌اند، میدانند که در برنامه‌نویسی زمانی که با یک سوال مواجه می‌شویم ابتدا آن سوال را به قسمت‌های کوچکتر تقسیم می‌کنیم و سعی می‌کنیم تا با حل هر بخش راه حل و جواب اصلی مساله را بیابیم. این رویکرد حل مساله نه تنها در برنامه‌نویسی، بلکه در مواجهه با دیگر مسائل زندگی به ما کمک میکند.
- برنامه نویسی مارا فردی مُصِر میکند.
برنامه نویسان گاهی برای حل یک مساله ی پیچیده زمان زیادی می‌گذارند تا برنامه ی مورد نظرشان را بنویسند سپس آن را run می‌کنند و باگ های آن را در صورت وجود، برطرف می‌کنند. پس برنامه نویسی به ما کمک میکند درصورت مواجهه با مشکلی فورا ناامید و دلسرد نشویم.
- برنامه نویسی زمان و مکان مخصوصی نمی‌خواهد
برنامه نویسی را می‌توان فراگرفت و به عنوان شغل دوم و به صورت فریلنسری در منزل انجام داد .
گروه دوم : افرادی که معتقدند برنامه نویسی برای هرکس مناسب نیست
گروه اول برنامه نویسی را دانشی ضروری میدانند اما در حقیقت برنامه نویسی با خواندن و نوشتن تفاوت دارد . خواندن و نوشتن دانش اولیه‌ای است که همه باید بلد باشند اما برنامه نویسی را نباید به عنوان دانش پایه در نظر گرفت.
- سیاست مداران و مدیران شرکت ها فراگیری برنامه نویسی را ضروری میدانند تا آن را تبلیغ کنند
در شرکت ها تعداد افرادی که توانایی لازم برای اشتغال در پست های شغلی موجود را دارند و در عین حال برنامه نویسی نیز میدانند، بسیار زیاد نیست. پس برای استخدام افراد واجد شرایط باید حقوق زیادی را به آنان پرداخت کرد اما اگر برنامه نویسی به دانشی فراگیر تبدیل شود، درآن صورت صاحبان شرکت ها از آن سود میبرند.
سیاست مداران نیز وعده ی این موقعیت های شغلی را پردرآمد را به مردم میدهند در حالیکه باید این را درنظر گرفت که درکنار برنامه نویسی، تجربه و توانایی هم برای استخدام شدن در این پست ها ضروریست.
- این دیدگاه که همه باید برنامه نویسی بلد باشند افراد را به دو قسمت تبدیل میکند. یعنی کسانی که برنامه نویسی میدانند و کسانی که آن را بلد نیستند. و در این دیدگاه به دیگر استعدادهایی که فرد می‌تواند داشته باشد توجه کافی نمی‌شود
درحالیکه یک فرد می‌تواند استعدادهای خوبی داشته باشد، صرقا به دلیل اینکه برنامه نویسی نمی‌داند به دیگر استعدادهایش بهای چندانی داده نمی‌شود.
آیا باید حتما برنامه نویسی بلد باشیم؟
ابتدا باید ببینیم که آیا علاقه و استعداد آن را داریم یا نه. پس بهترین کار این است که فراگیری آن را شروع کنیم و اگر متوجه شدیم که به آن علاقه داریم و استعدادش هم در ما وجود دارد٬ آن را ادامه دهیم ولی اگر این طور نبود٬ آن را رها کنیم و بر روی دیگر توانایی های خود تمرکز کنیم.
